Houseboat in Kashmir
Blijf op de hoogte en volg Jamilla
25 September 2012 | India, Srinagar
Aangekomen op het vliegveld van Srinagar (hoofdstad van de staat Kashmir) worden wij al blanken eruit gepikt en moeten we een formulier invullen ter registratie, vervolgens gaan we onze tassen van de band halen. Mijn moeder ziet toevallig dat haar backpack op een karretje van iemand anders ligt. We nemen hem terug en kijken een beetje verdwaasd om ons heen. Expres of toeval? We zullen het natuurlijk nooit weten maar ik vermoed dat dit niet per ongeluk was . Ik zag de man al raar naar me kijken en hij was samen met een andere man en ze hadden wel 5 tassen/koffers op hun kar liggen. In Jaisalmer hadden we onze backpack zo ingepakt dat alle nieuwe spullen zoals bedspreien etc. (en dat was veel) in mama’s tas zat, en dat we mijn backpack gewoon gebruikte met kleding. Als we een minuut later waren geweest waren al onze nieuwe spullen weggeweest. We hebben zo’n geluk gehad! Achteraf heel stom dat we niets tegen de beveiliging hebben gezegd hierover maar we waren zo verdwaasd hierover.
De mooie huizen in Kashmir lijken een beetje op Zwitserland of Tsjechië. Er zijn ook heel veel vervallen huizen – waar soms ook echt meer mensen meer wonen maar ze staan er nog steeds. Niet zo goed voor het straatbeeld. Kashmir staat bekend als erg onrustig omdat er voorheen veel problemen zijn geweest tussen de Hindoes en de Moslims. De houseboat eigenaar spreekt meer dan uitstekend Engels en verteld ons van alles over de problemen van Kashmir en de armoede in India. Hij vertelt dat het (tot 6 jaar geleden) 20 jaar lang levensgevaarlijk was op straat. Er was overal leger en politie en er werd veel geschoten. ’s Avonds werd er soms uit het niets geschoten en je wist nooit of het leger of burgers waren. De taliban etc. waren in Kashmir en iedereen was bang – niemand was veilig. De eigenaar is met zijn familie naar Delhi gevlucht. We zijn overal in Rajasthan al Kashmiris tegengekomen; bijna allemaal gevlucht uit de omgeving in verband met de veiligheid. Nu is alles weer rustig en worden ze steeds weer meer gelukkig. In die tijd zijn zo veel mensen van alles verloren – zowel geld, hun huis als het vertrouwen in de regering. Belangrijke regel in India: vermijd het onderwerp politiek. Ze raken niet uitgepraat en soms krijgen we een hele klaagzang over de regering en wat ze fout doen – vooral in Kashmir maar ook in de rest van India waar wij zijn geweest.. Terwijl ze erover praten worden ze echt boos -niet op ons; de frustratie naar de regering is gewoon heel groot.
De houseboat is leuk! Hij is van binnen en buiten hout en helemaal bewerkt met enorm veel details. Heel erg kitsch eigenlijk. We blijven 5 nachten in Kashmir. Het uitzicht in érg indrukwekkend! We zitten op Nigeen Lake, dat is het kleinere meer dat lekker rustig is. De lucht is zo schoon en fris vergeleken met de grote steden vol met vuil en uitlaatgassen. Het meer en de omgeving zien er zo rustgevend uit, omringd met grote groene bergen. De zonsondergang op het meer is echt betoverend! Dit is een heel fijn plekje. Helaas wordt mijn moeder op de tweede dag behoorlijk ziek met koorts en slaapt de hele dag. Maaltijden zijn inbegrepen bij de houseboat, waarschijnlijk is ze ziek geworden van de kip (die denken we is opgewarmd, daar waarschuwen ze in de reisgidsen al voor). Daarna word ik ook ziek en hebben we bijna 4 dagen rustig aan gedaan of in bed gelegen haha. Zonde van de mooie omgeving maar ja daar kun je niets aan veranderen. Het was in ieder geval een fijn plekje om rustig aan te doen en beter hier ziek dan in Rajasthan waar we veel moesten reizen in de drukte.
Weer beter zijn we de bekendste moskee van Srinagar gaan bezichtigen. Hij stond werkelijk helemaal in de steigers, niks aan dus. De dag daarna is bijna al het marmer van de koepel gevallen – een hele happening, iedereen kwam kijken.
Hier in Kashmir worden me nog meer aangekeken dan we gewend zijn. Vooral in de Mogol tuinen in Srinagar komen veel mensen vragen of ze met ons op de foto mogen. Bij sommige oude mannetjes vinden we het wel grappig maar we zeggen nu ook vaak nee. Het wordt echt vervelend, je kunt nergens rustig zitten. Stiekem maken ze ook foto’s van ons. We krijgen vaak leuke reacties van de Indiërs wanneer we onze Indiase kleding dragen!
-
29 September 2012 - 22:17
Lilian Konings Baan:
Erg jammer dat jullie ziek zijn geworden op letten wat je eet geluk dat alles weer goed is nu ben je alleen sterkte maar je zal het zeker redden ik denk heel veel aan je weet niet of het helpt maar toch hoop ik het wel als je les geeft is het wel een afleiding voor je tot de volgende keer tot horens knuffel Lilian en jan -
29 September 2012 - 22:17
Lilian Konings Baan:
Erg jammer dat jullie ziek zijn geworden op letten wat je eet geluk dat alles weer goed is nu ben je alleen sterkte maar je zal het zeker redden ik denk heel veel aan je weet niet of het helpt maar toch hoop ik het wel als je les geeft is het wel een afleiding voor je tot de volgende keer tot horens knuffel Lilian en jan -
30 September 2012 - 09:22
Barbara:
Nou Milla, als het goed is staat Caroline nu weer met beide beentjes op nederlandse bodem. Je grote solo-avontuur is begonnen. Heel veel succes met je vrijwilligerswerk aankomende weken! als ik het zo lees ben je in ieder geval genoeg gewend geraakt aan het grote India om enigsinds relaxed te beginnen daar ;) En ziek worden, ja, dat hoort er een beetje bij als je zo reist, is ons ook overkomen in het propere Amerika, is gewoon pech hebben. Maar zoals je al zei, uitzingen en dan weer lekker verder ;) Ben benieuwd naar je komende verslagen!
Liefs uit herfstig nederland, xx -
30 September 2012 - 19:08
Marianne Baan:
Hoi Lieve Lieve
Kashmier - je hebt in ieder geval geluk gehad dat je 5 dagen geboekt had - en dat de ziekte niet te veel roet in het eten heeft gegooid.
Tannie is nog bij mij en we dachten: kom we gaan de blog van Jamilla weer eens lezen en jawel: je had deze weer mooi bijgewerkt. Ik denk dat je misschien nu al je eerste engelse les gaat geven en dat zal heel mooi en dankbaar werk zijn denk ik zo. We waren niet zeker of je nu dan ook weer bij ANita slaapt - en het is wel fijn dat mama ook nu weet waar je de komende 3 spannende weken gaat doorbrengen. We wensen je een heel mooie 3 weken toe met veel dankbare kinderen - en ik weet zeker dat dat zo zal zijn. En na het rusten van 4 dagen, ben je er nu dan ook helemaal klaar voor... Liefs Taniie en Marianne
-
01 Oktober 2012 - 19:27
Caroline:
Vanuit mijn eigen plekje weer thuis zal ik nu je verslagen moeten gaan volgen. Niet meer uit de eerste hand en alles samen meemaken. Ik hoop dat je internet snel geregeld zal worden, zodat je de blog goed bij kunt houden.
Ik heb net de hele blog van Nina gelezen die ze gemaakt heeft toen ze bij Asha was. Zo grappig dat ik zoveel zelf heb gezien en ook sommige mensen ken waar ze het over heeft. (De verslagen van de eerste lesdagen zijn een aanrader voor je).
Blijf vooral uitgebreid schrijven! Leuk om te lezen en goed om wat je meemaakt te verwerken. (En dan vooral ook leuk om later weer eens na te kunnen lezen hoe je de dingen hebt ervaren - dat vergeet je anders op een gegeven moment).
dikke knuffel, mama -
01 Oktober 2012 - 19:50
TANTE IVONNE.:
JA,INDIA LAAT ZICH NIET IN EEN WOORD OMSCHRIJVEN ,HET IS EEN LAND DAT JE ZEKER
MOET ERVAREN !! EN JE BENT AL AARDIG OP WEG TROPEN ERVARING OP TE DOEN,
DAAROM OOK JE MOOIE REISVERSLAG ,HET IS ECHT EEN RIJKE LEVENS ERVARING,
OM NOOIT TE VERGETEN!! EN GENIET VAN DE KOMENDE WEKEN!
VAN JE TANTE IVONNE. -
02 Oktober 2012 - 14:15
Maud:
Eindelijk ben ik dan ook je blogs gaan lezen. En dat zal ik ook blijven doen, want ze zijn ontzettend leuk en boeiend. Wat kan je al je indrukken goed op papier (nou ja, beeldscherm...) krijgen! En wat maak je een hoop mee!
De afgelopen weken met Caroline hebben je een hoop levenswijsheid gebracht, zo te lezen. De komende tijd zal daar nog wel wat bij komen!!
Ik wens je veel succes (en ook sterkte af en toe), en ik hoop dat je snel weer online komt want ik kijk uit naar je volgende verhaal. Maar misschien vergt het vrijwilligerswerk wel zo veel van je, of zijn de omstandigheden erg lastig zodat je voorlopig niet aan schrijven toekomt... Dan wacht ik geduldig. Dikke zoen en veel liefs xxx -
02 Oktober 2012 - 19:31
Michelle:
Super leuk om te lezen Jamilla! Je schrijft ook echt goed :)
Fijn dat je ook inhoudelijk veel typt, is voor de beleving van de lezer erg fijn!
Heel veel plezier nog daar en ik kijk al weer uit naar je volgende blog!
Kus Mich -
02 Oktober 2012 - 19:44
Dirk Kortbeek:
Ha die Jamilla,
Wat een schitterend reisverslag ! Je hebt het zo beeldend verteld dat het haast voelde alsof ik erbij was. Jammer natuurlijk dat jullie een paar dagen ziek zijn geweest maar gelukkig dat het niet langer heeft geduurd. Is het niet mogelijk jullie aankopen naast huis te sturen per post? Scheelt weer sjouwwerk. Ben wel heel benieuwd hoe prachtig je eruit zult zien in die fleurige kledij.
Blijf genieten van het schouwspel om je heen. Omdat ik geen facebook heb zie ik de foto's heeeeeel graag als je weer terug bent.
Heel veel liefs,
Dirk
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
