Laatste week Asha

De bruiloft waar ik zou gaan werken vorige week vrijdag is helaas niet doorgegaan! Helaas geen weekend tripje Punjab en een echte Indiase bruiloft meemaken. Daarvoor in de plaats heb ik een super weekend gehad in het nieuwe guesthouse – Magnolia Residency – anders had ik dit gemist. Vrijdag avond ben ik naar een marktje geweest en heb ik allemaal verse groenten gekocht omdat ik eindelijk weer eens voor mezelf kon koken in dit huis. De huisgenoten keken me een beetje vreemd aan, er wordt blijkbaar nooit gekookt daar – alleen maar take away food. Langzaam aan drupte er steeds meer mensen de keuken in en zat iedereen sociaal te kletsen. Er wonen (tijdelijk) nog 2 Indiase, 1 Nederlander, 2 Duitser, 1 Amerikaan en nog een paar mensen die ik niet gezien heb. We hebben de keuken niet meer verlaten en hebben tot diep in de nacht zitten kletsen, het was super gezellig.

Zaterdag heb ik voor het eerst – niet alleen maar met Rebecca – een gedeelde toektoek genomen. Zo’n toektoek is iets groter dan een normale, waar normaal 3 slanke mensen op de achterbank passen. Deze toektoek rijdt maar een stuk van 10 minuten en kost maar 5 roepies (minder dan 1 eurocent). Soms zitten er wel 10/15 mensen in! Er zijn twee achterbanken die propvol zitten en er hangen nog mensen aan de buitenkant van de toektoek. Wij hadden geluk – dacht ik - en zaten mooi op de voorbank bij de chauffeur. Bij de volgende stop sprong er een man met 2 kleine kindjes in die vol op mijn schoot belandde en daar rustig bleef zitten… In het begin een beetje raar maar daarna kreeg ik bijna de slappe lach. Dit is nou echt India!

’s Avonds zijn we met alle roomies gezellig opstap geweest in een mega club. Sonyia kent een hoop mensen en heeft ons op de gastenlijst van een grote club gekregen – waar we natuurlijk gratis naar binnen konden omdat we blank waren. En gratis drankjes voor de meisjes natuurlijk. Iedereen was hier netjes gekleed en ik korte jurkjes. Een hele andere India ervaring is dit!! ’s Nachts zijn we ergens naar een industrie terrein gereden om nachtvoedsel te eten, blijkbaar de enige plek waar ’s nachts eten te krijgen is en het enige dat hij maakte waren masala noedels, de man verdiende goud geld daar.

Afgelopen maandag kwam ik – met tegenzin want het was nogal gezellig en laat de vorige avond geweest – bij Asha aan en kreeg ik de mededeling dat er maandag en dinsdag geen Engelse lessen zouden zijn omdat de prime minister van Australië in onze slop op bezoek kwam. Dat wisten ze vorige week ook al?! Ik heb Anita zelfs zondag nog aan de telefoon gehad en ze had niks gezegd. Typisch voor hier.. Daar denken ze echt niet over na dat ik een redelijk stuk moet reizen. Ik vond wel grappig; iedereen was gestrest en er moest zo veel voorbereid worden (zeiden ze). Ik ben twee uur daar gebleven en niemand is opgestaan van hun stoel, zo druk hadden ze het haha. De politie stond voor de deur en alle ruimtes zouden gecontroleerd worden en daarna geseald voor de veiligheid. Verder was het gewoon wachten. De volgende dag zou ze 45 minuten op bezoek komen, hele grote dag voor deze mensen, de dag erna was het voorpagina nieuws ‘Prime minister Australia in Jeevan Nagar’. Ik kon er helaas niet bij zijn ivm de veiligheid – iedereen die in een straal van zoveel meter was moest een pasfoto en bewijs van adres inleveren, dat was voor mij te laat om te regelen omdat ik van niets wist. Ik was wel blij nu kon ik nog extra genieten van mijn laatste dagen in Delhi, en het lesgeven begin ik langzaam gezien te hebben. Ik ben naar Fatima gegaan om afscheid te nemen en had een klein cadeautje voor haar en Janet meegenomen. Ik werd weer volgestopt met eten en ze gaf me met veel liefde een sjaal die ze uit Marokko had meegenomen, heel lief! Ze heeft me met tranen in haar ogen staan uitzwaaien tot ik de straat uit was en kon natuurlijk altijd komen logeren of bij haar familie in Marokko als ik daarheen wilden. Daarna ben ik alleen naar Majnu Ka Tila geweest – het Tibetaanse dorp in Delhi – als voorproefje op Dharamsala. Ik was alleen een beetje laat, het werd al donker en alle winkeltjes waren al dicht. Niet veel gezien dus. Wat wel heel bijzonder was was het parkje naast de kolonie waar 1000e Tibetaanse gebedsvlaggetjes hingen wapperen.

Woensdag avond laat ben ik mijn tante Marianne van het vliegveld gaan halen en hebben gezellig gekletst. Donderdag en vrijdag moest ik nog lesgeven bij Asha en heeft ze zich zelf vermaakt in Delhi. Vrijdag was mijn laatste dag bij Asha!! Marianne is eventjes mee geweest naar het schooltje om het te zien. De Asha vrouwen vonden het geweldig en knuffelde haar en vertelde hoe mooi ze wel niet was! Ik hoefde deze dag geen les meer te geven omdat er al twee nieuwe vrijwilligers waren- een echtpaar uit Engeland – ze blijven twee weken. Anita, en twee andere Asha vrouwen hebben mij aangekleed in een zuurstok roze en groene sari met glitter van Anita. Deze had Anita voor mij meegenomen en deze lichte kleuren vonden ze prachtig bij mijn witte huid. Ik zou hem zelf niet gekocht hebben maar het was super om hem aan te hebben! Het was een heel gedoe om hem aan te krijgen, ik denk dat het me zelf noooit gelukt zou zijn. Aan alle kanten werd het vastgespeld met veiligheidsspelen omdat mijn maat iets anders is dan deze dames. Ik werd compleet gemaakt met een grote bruine bindi, sieraden en felle lippenstift. Voor ik het wist was Anita mijn lippen aan het stiften – met kersen rode lippenstift. Het was verschrikkelijk, ik was net een clown!! Het zat overal buiten mijn lippen, het zag er echt niet uit. Ik heb gelukkig wel wat kunnen wegboenen maar in het begin was het geen succes. Alle kindjes en Asha vrouwen wilde met me op de foto. Ik kreeg van de vrouwen en de kindjes oorbellen, ringetjes en armbandjes als cadeautjes. Heel schattig!! In de pauze ben ik met Parveen lekkere dingen en drinken gaan halen voor de kindjes om mijn laatste dag te vieren. Op straat begonnen mensen spontaan te klappen voor mij in mijn sari. Het was een goede laatste dag en de kindjes waren heel lief met hun tekeningen, cadeautjes en knuffels en kusjes! Toch vind ik het nu goed geweest deze 3 weken, tijd om te reizen!