Waar de Boeddha verlicht is; Bodhgaya

26 oktober
’s Ochtends vroeg komt de gids die de eerste dag in Varanasi in onze auto sprong ons halen met een chauffeur. Ik zat met hem te wachten in de lobby terwijl Marianne nog bezig was met uitchecken toen hij begon: “Actually ma’am, on the way you still have to pay taxes and borderfee….”. Ik werd een beetje boos en heb hem 10 keer uitgelegd dat ik tijdens onze deal aan de telefoon uitdrukkelijk 3 keer heb gevraagd of de prijs alles inclusief was, inclusief taxes e.d. en hij zei steeds ja. Hij liet me steeds een briefje zien, in het Hindi dat ik dus niet kon lezen, en waar één zin Engels op stond. Daarop stond dat borderfee en taxes niet inclusief waren. Ik was erg opgefokt omdat we dit wel degelijk afgesproken hadden en dat hij ons dus, zoals gewoonlijk, een oor probeert aan te naaien. Hij bleef maar uitleggen en gedroeg zich verschrikkelijk schijnheilig, je ziet gewoon aan zijn hoofd dat het een rat is. Ik vertel hem dat ik lang genoeg in India ben om te weten dat hij precies zoals iedereen een spelletje speelt (daar heeft hij natuurlijk helemaal geen boodschap aan maar ik kon me niet inhouden). Marianne komt aan en drukt hem nog eens op het hart dat hij bij toeristen gewoon een alles inclusief prijs moet geven omdat buitenlanders hiervan ontevreden worden. Het ging ook niet om het bedrag, het was misschien €15 euro duurder, maar gewoon om het principe dat iedereen je probeert af te zetten. Hij begreep het; tuurlijk… Ik was erg geïrriteerd maar gelukkig ging dat snel over toen hij na 10 minuten de auto uitstapten. De weg naar Bodhgaya was verrassend goed en we kwamen in 4,5 uur aan. Het landschap onderweg van Varanasi naar Bodhgaya was het mooiste dat ik tot nu toe onderweg met de auto in India heb gezien, niet zo vies en we hebben zelfs wat lage bergen gezien. Onderweg hebben we een aantal vrachtwagen totaal op zijn kop of op een zijkant in de berm zien liggen, en zo blijft dat liggen en vergaan omdat er geen takenwagens zijn. Bodhgaya ligt in een andere staat, Bihar, waar we weer veel problemen hadden met onze telefoons en internet. Bodhgaya is een van de vier belangrijkste plaatsen van pelgrimage in het boeddhisme door de Mahabodi tempel en de heilige Bodhi-boom. Deze boom is belangrijk omdat de Boeddha na 3 dagen en nachten zittend en mediterend onder deze Bodhi boom tot verlichting kwam, vervolgens bleef hij nog 7 weken mediterend in Bodhgaya. Voor de boeddhisten is Bodhgaya dus een hele belangrijke heilige plaats; daar waar de Boeddha verlicht werd. Boeddhistische pelgrims van over de hele wereld reizen naar deze belangrijkste bedevaartsoort.

We kwamen ’s middags aan en zijn meteen naar de Mahabodi tempel, de main tempel in Bodhgaya, gegaan. De tempel was heel mooi, een beetje klein want het is een stoepa; de omgeving daaromheen was vooral heel mooi en rustgevend. Overal waar je kijkt zie je monniken in verschillende soorten kledij; rood, oranje, geel, bruin. Ze komen allemaal ergens anders vandaan, Tibetaanse boeddhisten, Japanse-, Chinese-, Bhutaanse- en Birmaanse boeddhisten. Ik vind het heel leuk om naar deze monniken te kijken, ze stralen iets bijzonders uit. In de tempel staat een heel groot gouden Boeddha beeld die regelmatig andere kleding aan krijgt. Het is de bedoeling dat je links om de stoepa heen loopt, je kunt ook overal rondom de stoepa zitten. Veel monniken en gewone mensen zitten hier te mediteren. Er zijn grasvelden, trappen, paadjes en nog meer om de stoepa heen en je mag overal zitten. Iedereen is bezig mijn zijn of haar eigen ding of rituelen. Deze eerste keer zaten aan een kant van de stoepa wel 30 Chinese boeddhisten – mannen en vrouwen - hardop te mediteren. Ze hadden een Lama die vooraan zat en met een microfoon en de meditatie ondersteunde. Ik denk dat het gebedszangen waren. Het klonk erg indrukwekkend met deze grote groep! Een stukje verderop zat weer een andere groep en weer verder nog een. We zijn in onze 2 dagen in Bodhgaya 5 keer naar de tempel geweest en constant komen en gaan groepen en individuen om te mediteren. Je hoort allerlei soorten door elkaar, maar toch stoort niemand elkaar. Dat is pas een echte concentratie oefening! De Bodhi boom staat achter de stoepa, achter een hek natuurlijk. Hij is heel groot en mooi. Heel veel monniken en mensen zitten hier te mediteren of te wachten tot er een blad van de boom afvalt, met name de monniken sparen de bladeren van de Bodhi boom. Op de tweede dag zat ik rustig een boekje te lezen onder de boom en viel er een blad op mijn tas. Lucky me! Die is natuurlijk wel bijzonder, hij ligt te drogen in mijn boek.
Alles wordt hier op het gemak gedaan in Bodhgaya. Er zijn drie keer zoveel obers als dat wij in Nederland zou hebben. De tafel naast de onze kreeg koffie na het diner; één ober schenkt de koffie in, een ander legt de lepel en suikerkontjes op het bordje, een ander wijst aan voor wie de koffie is en op een afstandje staat er nog één met zijn handen achter zijn rug te observeren. Als we om de rekening vragen maken ze die met 3 mensen en het duurt ongeveer net zolang als het bereiden van ons eten.

Het is wel prettig dat alles op loopafstand is in Bodhgaya. We zijn nog naar een paar andere tempels geweest, Thai tempels en boeddhistische tempels; heel mooi. Er staat ook een levensgroot Boeddhabeeld (niks vergeleken met het Boeddha beeld bij Sashimi haha) van 80ft hoog.
Op onze laatste avond zijn we ’s avonds in het donker nog een keer naar de Mahabodi tempel geweest en was er een puja van Tibetaanse monniken gaande. Ze zaten met heel veel monniken voor de Bodhi boom en over het hele terrein hoorde je de lama in luidsprekers bidden/zingen/praten. Het hele terrein was versierd met verse bloemen. Waarschijnlijk was dit alles omdat het bijna volle maan was. Het klonk heel indrukwekkend en de tempel en het terrein eromheen zagen er heel bijzonder uit in het donker. Dit was een mooie afsluiting, de ochtend daarna zijn we daarom ook niet meer naar de Mahabodi tempel gegaan. Bodhgaya was een bijzondere en rustige plek, daarna zijn we weer vertrokken naar het vieze met uitlaatgassen en verbrandingen vervuilde Varanasi.