Zonsopkomst Ganges en aankomst NEPAL

29 oktober
’s Ochtends om 5.30 zaten Marianne – na een koude rickshaw rit door het donkere Varanasi – en ik op de trapjes aan de Ganges klaar voor de zonsopgang. Het was nog donker maar er waren al genoeg Indiërs bezig met hun rituelen en het baden in de Ganges. Het is de bedoeling dat zij zich voordat de zon op komt hebben gewassen in het heilige water van de Ganges. Langzaam zagen we in de verte een witte streep op het water komen – het begin van de zonsopgang. We waren zo vroeg dat er geen andere toeristen te bekennen waren; ook de bootjes (toeristenattractie) waren nog niet aan het varen op het water. Bij de witte rand kwam wat roze en iedere halve minuut veranderde er wat van de kleur. De lucht werd een beetje geel. Het mooie van de zonsopgang hier is dat je niet ziet hoe vuil de Ganges eigenlijk is. Mensen vullen zelfs plastic flessen met Ganges water, geen idee wat ze daar thuis mee doen? De zonsopgang was heel mooi maar natuurlijk niet zo helder door alle vervuiling in de lucht. We zijn allebei verkouden en hebben keelpijn, allemaal door de vervuiling hier. Varanasi is een bijzondere stad maar we vinden het niet erg om te vertrekken en naar Nepal te gaan met de schone lucht.

De klok in Nederland is veranderd in de wintertijd en we vroegen ons af hoe dat in India zat en hoe het tijdsverschil nu zou zijn. We vroegen aan de ober of in India de klok veranderd naar wintertijd en hij keek ons twijfelachtig aan, keek een paar seconden langer en zei toen ‘No ma’am, but we in India have 4 seasons: winter, spring, summer and autumn’.
We vertrekken ruim op tijd naar het vliegveld; we vliegen businessclass en willen ruim op tijd zijn zodat we nog wat kunnen eten en internetten in de business lounge en wat shoppen. Ik heb natuurlijk nog nooit zo gevlogen dus ik keek er naar uit. We komen aan op het vliegveld en er zijn geen winkels. Het is niet eens zo heel vroeg maar de incheck balies zijn niet eens open, we moeten 1,5 uur wachten. Tijdens het inchecken werd de balie medewerker een beetje zenuwachtig en begon te overleggen met anderen. Na een tijdje vertelde hij dat er helemaal geen businessclass was en dat onze tickets omgeboekt moesten worden. Vreemd verhaal.. De 3 uur die we te vroeg waren hebben we zo onderhand nodig gehad met inchecken. Nadat weer een andere baliemedewerker ons nieuwe tickets had gegeven vroeg hij ons om ze te checken. We checkte de tickets en beide koffers stonden op mijn naam maar dat was ‘no problem’ zei hij. Op Marianne’s ticket stond op de ene helft mister en op de andere helft misses. Ook ‘no problem’ zei hij, nou dat is in Nederland wel wat anders. Toen de man achter ons aan de beurt was hoorde we hem tegen de man zeggen ‘Put your shitcase over here, little man’, haha. Hij keek niet zo heel vrolijk. Wat een dom vliegveld. Niks staat goed aangegeven, alles is dicht. Toen we door immigrations moesten stond er een bord met een bericht dat je biljetten van 500 en 1000 roepies niet mocht uitvoeren – dat is omgerekend maar €7,5 en € 15,-, bijna niets dus. We vroegen het aan een jongen achter ons en zei dat dit waar was en dat we ze snel moesten verstoppen en liegen dat we niets hadden. Ook dollars euro’s en de rest mocht je niet uitvoeren, alleen maar hele kleine bedragen. Als ze er achter zouden komen laten ze je eerst zweten zodat je denkt dat je al je geld moet inleveren en daarna geven ze je de kans om ze te wisselen op het vliegveld; tegen een slechte koers natuurlijk. Iemand vertelde me dat de Nepalezen het als een belediging zagen als je met Indiase roepies betaalde, maar we denken dat het gewoon (weer) een manier is om geld te verdienen aan toeristen.

Aangekomen in Nepal – 4 uur en 45 minuten later dan in Nederland – verheugen we ons op de schone lucht. Dat valt vies tegen! De stad Kathmandu is ook flink vervuild met uitlaatgassen, op straat ligt wel minder rotzooi. Het is nu veel mooier weer dan de weken geleden in Nepal. Het is 26 graden maar in de avonden heb je wel echt een trui nodig. We hebben een heel leuk hotel met heerlijk westers eten en een zwembad waar we met dit weer nog van kunnen genieten. Nog even genieten van het lekkere weer hier voordat ik weer terug ga naar het koude Nederland. De mensen hier zien er vriendelijk uit en zien er anders uit dan de Indiërs, ze hebben een beetje spleet ogen. We zijn hier nu 4 dagen en je merkt echt verschil dat ze je hier niet constant proberen af te zetten of alleen maar aardig doen omdat ze je geld willen.
Gisteren hebben zaten we al om 4.45 ‘s ochtends in de auto om richting Nagarkot te rijden – 1 uur en 15 minuten van Kathmandu vandaan. Vrijwel de hele weg reden we in de bergen en we zagen dat het licht langzaam begon te komen. We waren bang dat we de zonsopgang net zouden missen dus toen we bij het hotel met roof view aankwamen zijn we snel alle trappen opgelopen, het waren er een hoop. Ik was helemaal buiten adem toen ik bovenkwam – helemaal niet bij nagedacht dat de zuurstof op deze hoogte een stukje anders is dan wij gewend zijn. Nagarkot ligt op 2300 meter hoogte. Het was heel koud zo vroeg on de morgen. De zonsopgang hier in de bergen was prachtig!! Overal waar we keken zagen we bergen en de lucht werd fel roze en oranje. In de verte zag je bergtoppen bedekt met sneeuw. In de verte liggen de Himalaya maar helaas kunnen we ze net niet zien; misschien door de vervuiling.